ကိုုယ္တည္းတစ္ေယာက္ ဆင္းရဲေရာက္လိုု႕
ကိုုယ့္ေနာက္အမ်ား ခ်မ္းသာပြါးမူ
တစ္ပါးျဖစ္ေထြ ဆင္းရဲေစေတာ့။
စိတ္ေနခုုလိုု ဝမ္းဝယ္သိုု၍
ထိုုထိုုအလုုပ္ လြန္ၾကိဳးကုုတ္ေသာ္
မဟုုတ္သတင္း လုုပ္ဇာတ္ခင္းလ်က္
ခ်င္းခ်င္းရြဲ႕သံ ကဲ႕ရ႕ဲသံကိုု
နာခံမျငီး ျပည္လံုုးဟည္းမ်ွ
ေဝးနီးအနွ႕ံ ပ်ံ႕ေအာင္ျဖန္႕လည္း
မခံ႕တခံ႕ ခံ႕တခ့ံနွင့္
ၾက႕ံၾက႕ံပံုုေသ ခံခဲ့ေပ၏။
ေတာင္ၿမဳ.ိဆရာေတာ္
(တဘ၀သံသရာ)
No comments:
Post a Comment